Erna is gefascineerd door mensen. Ze wil ze portretteren zoals ze zijn, niet fotografisch maar met een ferme losse toets. Ze schildert ze het liefst naar model; ze wil iemand kunnen aankijken, horen praten en vertellen, zien lachen en reageren. Zo vormt zich een beeld in haar hoofd en kan ze karakter en diepte in een gezicht leggen.
Zo begon ook het portret van Henk, stoer en kwetsbaar tegelijk. “Hij ging wat nonchalant zitten, zakte een beetje onderuit en bleef me recht aankijken. Ik was meteen getroffen door het spel van licht en schaduw in zijn gezicht” aldus Erna.
Een goeie kop van een man die je echt aankijkt, met stevige penseelstreken geschilderd.
Het portret van Henk was finalist voor de Nederlandse Portretprijs 2019, Carmen voor de Nederlandse Portretprijs 2021.