‘Oog van de naald’ is een zelfportret. Tijdens het ophalen van naald en draad kan ik nog net even snel vanuit mijn ooghoek in de lens kijken. En nu kan de toeschouwer naar het oog van de kunstenaar kijken.
Deze houding van een bevroren beweging en ogen die vanuit een ooghoek kijken had ik van te voren bedacht. Maar tijdens het schilderen zag ik nog een oog. Mijn eigen oog en het oog van de naald. Het is een metafoor voor veel precaire situaties en een precieze omschrijving van mijn gevoel tijdens het schilderen; namelijk om ternauwernood te kunnen ontsnappen aan deze pandemie.
Ik maak in principe vrij werk want dan kan ik helemaal zelf bepalen hoe een portret eruit komt te zien. Schilderen op paneel met olieverf heeft mijn voorkeur. Dat biedt een mooie, stevige en stabiele ondergrond. Ik heb voor dit portret een sober palet gebruikt: twee kleuren groen, cadmiumrood, oker, zwart en titaanwit.
Ander werk van Koos
