Het idee voor het boetseren van een portret van mijn moeder ontstond in samenspraak met haar. Anders dan bijvoorbeeld het maken van een portretfoto, is het boetseren van een portret een langdurig proces en dus zeer tijdsintensief. Mede door de vele gesprekken die we tijdens de lange boetseersessies gevoerd hebben, kreeg ik de mogelijkheid de gezichtsuitdrukking van mijn moeder in al zijn expressiviteit als beeldhouwer te bestuderen. Een moeilijker opdracht dan het portretteren van je eigen moeder kan ik me eigenlijk niet voorstellen; het innerlijk beeld dat ik, als dochter van mijn eigen moeder heb, is zo rijk, veelzijdig en gecompliceerd dat het moeilijk is alles in één portret recht te doen. Toch was dat mijn streven en ik heb dan ook geprobeerd verschillende karakteristieken zoals haar kracht en trots, maar ook haar zachtmoedigheid en kwetsbaarheid in één portret tot uitdrukking te brengen. Compositorische aspecten zoals de houding van het hoofd en de manier waarop de hals op de sokkel staat, zijn door mij bepaald en dragen aan de karakteristieke uitstraling van het portret bij. Klei geeft een beeldhouwer een grote flexibiliteit en is fijn om te hanteren. Het beeld is daarom oorspronkelijk in klei geboetseerd en daarna in brons gegoten. De kleur van het brons versterkt in combinatie met het speciale patina, dat in samenspraak met de bronsgieter aangebracht is, de expressie van het portret.
Jolien ontwikkelde zich in de jaren tachtig tot autodidact beeldhouwer op de Vrije Academies van o.a. Den Haag en Rotterdam. Later volgde zij de opleiding tot professioneel keramist aan de SBB Gouda. De laatste jaren heeft zij zich verder bekwaamd in de figuratieve beeldhouwkunst door het volgen van lessen bij Eddy Roos en Figura (Florence Academy of Art). Naast haar vrije werk richt ze zich nu op het maken van portretten die de geportretteerde mens in al zijn uniciteit innerlijk en uiterlijk zo goed mogelijk weerspiegelen. Jolien exposeerde haar beelden veelvuldig in zowel binnen- als buitenland.