Masoud Gharibi
Ik ben Masoud Gharibi, ik ben geboren in Iran. In 1988 kwam ik als politiek vluchteling naar Nederland op uitnodiging van de UN. In september van datzelfde jaar ging ik naar de Academie voor Beeldende Kunsten in Groningen en in 1992 studeerde ik cum laude af richting schilderen en grafiek. Sindsdien schilder ik professioneel en heb ik deelgenomen aan verschillende tentoonstellingen in Nederland, België en Duitsland. Na enige tijd ben ik begonnen met het maken van bronzen beelden. In mijn bronzen werken zijn vrouwen en vogels sterk aanwezig (in de Iraanse mythologie bestaat er een zeer sterke relatie tussen vrouwen en vogels, vrouwen zijn godinnen van liefde en rivieren, en vogels zijn boodschappers van geluk en regen)
Lees meer
Ik denk en ik geloof erin dat een kunstwerk niet gemaakt wordt door 1 persoon, maar altijd door twee personen (een schilderij wordt gemaakt door een schilder en door kijkers, een gedicht wordt gemaakt door een dichter en de lezers ).
Ik geef een voorbeeld: toen ik mijn kwast op tafel zette en afstand nam van mijn schilderij, zei ik: dit werk is klaar. Toen heb ik verklaard dat mijn functie als kunstenaar beëindigd is en jullie functie als kunstenaar en kijker pas gaat beginnen.
Als een dichter een punt zet achter zijn tekst en zegt: mijn gedicht is klaar, dan betekent dat zijn functie als dichter is afgelopen en onze functie als lezer en dichter pas gaat beginnen.
Dus ik denk dat jullie als mijn collega’s en medewerkers recht hebben om een ander beeld van mijn schilderijen in gedachten te hebben dan dat ik in mijn gedachten heb.
Op deze manier wisselen wij onze gedachten uit, ik geef iets aan jullie en ik krijg iets van jullie terug, en zo gaan mijn werken zich in jullie gedachten verder ontwikkelen.
Masoud Gharibi
